Kumusta? Hanggang saan ang kaya mong gawin para sa mga pangarap mo? nais niyo rin ba mangarap tulad ko? tahakin ang kursong gusto niyo? Teka, bago ang lahat nais kong hingin ang kaunting oras na naririto, paningin at tainga sa akin muna'y ibaling. Isang mapagpalang hapon sa inyong lahat, ako si Trisha Marie Bariquit na naglalayong gamitin ang oportunidad na ito upang ibahagi sa inyo ang aking talumpati patungkol sa aaraling kurso sa kolehiyo, kurso na alam kong magtatawid sa akin sa tagumpay ng dulo. 

           

           Bata pa lamang, naririnig ko na ang mga katanungang "ano ang gusto mo paglaki" "ano ang mga pangarap mo sa buhay" kaya ako ay nangarap, bunso ako sa limang magkakapatid. Kasabay ng mga pagbago ng aking kasagutan noon na "nais kong maging piloto at libutin ang mundo kasama ang pamilya ko" hindi ito biro sa katunayan sa unang sakay ko nga sa eroplano labis ang galak sa puso ko. Hindi ako tulad ng iba na kung ano ang mga pangarap nila noong pagkabata ay iyon pa rin ang mga pangarap hanggang sa pagtanda. Maraming dapat na isaalang-alang, Maraming nagbago, at maraming mga bagay ang dumadating at umaapekto. Akala ko ay ganoon na lamang ang pangarap tila ba petiks-petiks lang ngunit nagkamali ako sa aking hinala, Hindi ko pala alam ang kahulugan ng tunay na buhay. Hindi ko pa alam ang tunay kong larangan. Habang lumalaki at tumuntong sa edad na disi-otso ako'y namumulat Napapansin, natatamo itong reyalidad ng buhay. Kay daming pagsubok walang katapusan. Marami palang tao na hindi nagtagumpay sa kanilang larangan. Tinanong ko ang sarili, ako ba'y magtatagumpay? Ako'y nangarap noon tila parang imposible. Kasing lawak nito ang mga karagatan na nakaparte sa atin. Hindi ko maikaila mahirap abutin, madaling isipin. Propesyon na aking kukunin..                 

           Beterinaryo ang aking naisin, wari ko'y napapaisip kayo sa inyong upuan, bakit ito ang kurso na aking kukunin? mahilig ba ako mag-alaga ng hayop? tama ang inyong naisip isa ako sa mga populasyon sa ating bansa na nag aalaga rin, minsan na akong nag alaga ng aso o di kaya nama'y mga daga kung kanilang tawagin ngunit ito ay mga pawang hamster, sabi ko'y wag ninyo gaganyanin dahil ito'y nag aalis ng pagod sa akin, paguwi kung saan ako nanggaling. isa sa pinakasimpleng sagot bakit pagbebeterinaryo, upang matiyak ang kalusugan at pangangalaga ng mga naaaping hayop. Dapat ko rin magawa ang pinakamahusay na posibleng pagsusuri, gamutin ang iba't ibang sakit na maaaring mayroon ang hayop na pinag-uusapan at tiyakin na ang mga ginagamot ay ganap na gumaling at magkaroon ng pinakamahusay na posibleng kalidad ng kalusugan. Ang propesyon na ito ay maaaring matutunan sa kolehiyo at mahusay para sa parehong mga lalaki at babae.Sinabi ng ibang beterinaryo na madalas raw hindi nabibigyan ng halaga ang kanilang propesyon sa medical field ngunit diin nila na pareho lamang ang kanilang mga hangaarin— ang sumagip ng buhay. 

     Sa madaling salita, ang propesyon ng beterinaryo ay hindi isang madaling gawain dahil nangangailangan ito ng malaking empatiya sa mga hayop pati na rin ang pagkakaroon ng mahalagang emosyonal na lakas. Bagama't ang suweldo ay hindi ang pinakaangkop para sa ganitong uri ng propesyon, ang katotohanan ay lubos na nakalulugod na makapagpagamot ng isang hayop para sa ilang uri ng sakit at makapagpapagaling nito. Sa araw-araw na aking pakikipaglaban upang maayos na makapagaral, makamit ang aking kurso, ang aking pangarap. maraming mga pagsubok ang aking nakakasalubong sa lansangan mapa-mrt 3 o jeepney man yan. Minsan ako ay pinalad at minsan nama'y umuwi akong luhaan, ngunit hindi ko ito ipinapaalam sa aking mga magulang. Alam kong walang perpektong indibidwal sa mundong ibabaw ika nga, kaya alam ko sa aking sarili kung hanggang saan aabot ang aking mga ngiti sa kasiyahan at mga luha naman pagdating sa kalungkutan. Walang madali sa lahat ng aspeto ng ating buhay, lahat ng mga bagay ay aking pinaghirapan, dugo at pawis ang aking pinuhunan sa pag-aaral. Lahat ng nasa apat na sulok ng kwartong ito ay may kanya-kanyang pangarap, kanya-kanyang diskarte at kanya- kanyang plano kung paano makatakas sa madilim na pinanggalingan. aking nareyalisasyon hindi hadlang ang pagiging mahirap sa taong malawak ang kaisipan at sa mga taong determinado na makuha ang kanilang kurso.

        Kung ako ay tunay na nagsisikap, hindi malayong masungkit ko balang araw ang aking mga pinapangarap. Hindi ako susuko sa bakbakan, kung kaya ko namang makipag laban, lalaban ako at ipapakita ko sa aking sarili at taong nagdidiskrimina na kaya kong makipagsabayan sa kahit anomang larangan. Hindi ako matatakot na harapin ang kasalukuyan at hindi basta-bastang pakawalan. 

            Naniniwala ako na may kakayahan akong ipinta at bigyang kulay ang aking kinabukasan bilang pag bebeterinaryo, Hahamakin ang lahat masunod lamang ang pusong determinadong mapakinggan. Lahat ay possible; kung may tiyaga, pagsisikap, at tiwala sa sarili Ako si Trisha, ipinaglalaban ang tagumpay na kahit matagal pa, alam kong makukuha ko, magsisikap hanggang ang pangarap ay mapasakamay na ngunit di ako makakalimot na lumingon sa pinanggalingan at magsilbing inspirasyon pa sa iba. Kaya tulad ko, mangarap ka, samahan mo akong magbeterinarya. Maraming salamat po sainyong pakikinig, nawa ay nabigyan ko rin kayo ng inspirasyon sa pagkuha ng inyong kurso.